Yetmişli yaşlarındaki Macar Mihály Fekete’nin Budapeşte’nin yeşilliklerle dolu bir banliyösündeki evi, kızı Réka’nın yaptığı sanat eserleriyle dolu. Kızı hakkında konuşma şekli, onun hayatının önemli bir parçası olduğunu açıkça gösteriyor; ancak yıllardır konuşmuyorlar. Kızının babasıyla arasına mesafe koyma kararı babasına, özellikle hastalandığından beri, acı veriyor. Üzüntüsüne rağmen kızının istediği gibi davranmasını ise kabulleniyor. Evinde bu filmin çekiminin başladığı, o ve ailesinin büyüdüğü yerde, elle tutulur anılar kaynağından çekip çıkarabildiği şeyler var: tatil slaytları, mektuplar, videolar ve çocuklarının çizimleri.
Film böylece kaybolan bağı yeniden canlandırmayı deneyen bir arabulucuya dönüşüyor. Soyut imgelemler ve sabırlı gözlemlerden faydalanan belgesel film yönetmeni Eneos Çarka; filmin çarpıcı sonuna götüren hatıralar ve hisler girdabının sürükleyiciliğiyle, izleyicide bir fanilik hissi uyandırıyor.
