Filmin yönetmeni Mina ve anneannesi Nurijan birbirlerini hiç tanıyamadılar, çünkü anneannesi o daha dünyaya gelmeden çok önce hayata gözlerini yummuştu. Buna rağmen her iki kadının da hayatlarında pek çok ortak şey yaşandı. Mina içsel bir monoloğa girerek, anneannesinin trajik hikayesini yavaş yavaş gün ışığına çıkarır ve ailenin bugün bile konuşmayı reddettiği gizemli ölümü üzerindeki sır perdesini aralar. Kadınların nesiller boyu aynı mücadeleyi vermek zorunda kaldığı fark edilene dek Mina ile Nurijan’ın kaderleri de kaçınılmaz bir şekilde birbirine örülecektir. Mina, aile tarihini silbaştan yazarak anneannesini yüreklendirmek ister. Onun içsel monoloğu ve aile tarihini mercek altına alma çabaları, kendinden nesiller önce dünyaya gelen kadınların vermiş olduğu mücadeleye bir şükran, İranlı kadınların ise daha iyi bir gelecek yaratmasına bir çağrı gibidir.
